چه طور فراموش کنم چشمان بسته ات را وقتی که دستت را روی ستون فقراتم می کشی که بیشتر خم شوم و من سرم را به سویت برگردانده ام تا این صحنه را برای همیشه ثبت کنم.
از تن نوشتن بی شک گناه بزرگی است در فرهنگ کنونی ایران. حال اگر یک زن از تن بنویسد ... نابخشودنی است ... نمی نویسم که خصوصی ترین لحظاتم را با کسی تقسیم کنم، می نویسم که باور بیاوریم حتی از گناهان نابخشودنی هم واهمه ای نیست.
۱ نظر:
آي گفتي !!!
ارسال یک نظر